Vertaald met Google Translate. Originele tekst tonen .
- Originele aquarel geschilderd op papier in 1925. Aan de onderrand van de Duitse kunstenaar Will Sohl (1906 - 1969) is de aquarel in goede staat en is wat gelig (vanwege de kleur). Bladformaat 46x32 cm (HXB) inclusief de houten lijst zijn de afmetingen 51 x 37 cm.
Will Sohl werd geboren in Ludwigshafen en groeide op in Mannheim. Toen hij in 1924 het Lessing-Realgymnasium verliet, wilde hij kunstenaar worden. Omdat zijn vader er echter op stond architectuur te studeren met een stage als metselaar, ging Sohl naar de kunstacademie van Düsseldorf en begon hij architectuur te studeren. Kort daarna stapte hij over op een schilderstudie. Daarnaast studeerde hij kunstgeschiedenis en archeologie in Keulen, Zürich en Berlijn. In 1928 werd hij masterstudent van Heinrich Nauen (1880–1940), de belangrijkste vertegenwoordiger van het “Rijnse expressionisme”. In hetzelfde jaar had Sohl ook zijn eerste tentoonstelling in de Mannheimer Kunstverein.
Na zijn studie reisde hij naar Nederland, België, Frankrijk, Joegoslavië en de Baltische staten. Tussendoor was hij onder meer twee jaar decorontwerper bij het Schauspielhaus Zürich en tevens gastpodiumontwerper bij het Nationaal Theater Mannheim.
Hij trouwde in 1930 met Ruth von Davans en de twee kregen vijf kinderen. In de eerste jaren van het huwelijk vergezelde ze hem op zijn reizen. Sohl bedankte haar elke kerst met een ‘kunstenaarsboek’ dat hij liefdevol aan haar opdroeg. Elk van deze boeken, waarvan sommige groot en rijkelijk zijn vormgegeven, met tekeningen, aquarellen of grafieken en vaak prachtig geschilderde boekomslagen, is een kleine schilderijententoonstelling op zich. Soms tonen ze de familie (“Around the House”, z.d.), de herinnering aan een bezoek aan een kermis (“Fairy Market Memories”, 1941) of bevatten ze prachtige, kleurrijke aquarellen van zijn reis naar de Lofoten-eilanden in 1968.
Sohl was in 1935 voor het eerst op Sylt en was onder de indruk van het landschap en de zee. “Ik heb al mijn werk aan dit eiland te danken; “Het is alsof het voor mij is gemaakt” (mei 1939). Hier ontstonden de aquarellen waar hij vandaag de dag nog steeds bekend om staat: grootschalige composities met vaak sterk contrasterende kleuren. In een brief uit 1937 schreef hij over het werken op Sylt: “Vandaag was een zware dag, er vielen elk half uur sneeuwbuien. Ik zat achter de muur in Munkmarsch en schilderde zo goed als ik kon en bewonderde de prachtig gekleurde wolken die zwart over felblauw raasden, de horizon bleekgeel, het water vreemd groen, alsof het van overwoekerde bloemen was, naar zwart.
In 1936 verhuisde hij met zijn gezin naar Heidelberg-Ziegelhausen, waar hij tot aan zijn dood woonde. Er woonde al een goede vriend en tevens kunstenaar: Joachim Lutz (1906–1954). De woonplaats van de kunstenaarsgemeenschap aan de voet van de Stiftweg was vooral na de oorlog een creatief en intellectueel centrum met de kunstenaarsgemeenschap “Freien Gruppe”, waartoe ook kunstenaars uit andere genres behoorden. Sohl was ook een van de stichtende leden van de Paltsafscheiding in 1946.
In 1950 begon een intensieve samenwerking met architect Otto Bartning (1883–1959). Will Sohl versierde zijn kerken met muurschilderingen van natuursteenmozaïeken en glas-in-loodramen. Daarnaast werden er vaak toneeldecors voor toneelstukken gemaakt.
De kunstenaar verwerkte zijn reisimpressies in veel werken. Als schilder zette hij zich in voor het expressionisme. En hij zette de erfenis van het expressionisme zelfs na 1945 voort. Dat hij landelijk bekend werd, was grotendeels te danken aan de directeuren van de Mannheimer Kunsthalle. Enerzijds was het Gustav Friedrich Hartlaub die met tentoonstellingen in 1932 en 1933 een beslissende impuls gaf aan de bekendheid van Sohl. Aan de andere kant presenteerde regisseur Walter Passarge het in twee tentoonstellingen in 1947 en 1949 en maakte het vervolgens bekend in de relevante verzamelaarskringen. Een andere belangrijke impuls voor zijn populariteit was de voormalige directeur van de Kunsthalle Mannheim, Fritz Wichert. Wichert leerde Sohl en zijn werk kennen tijdens zijn eerste verblijf op Sylt en steunde hem zijn hele leven door positieve recensies en aanbevelingen.