Centraal in mijn geabstraheerde schilderijen staat: (net zoals vroeger bij mijn beelden) de schoonheid van vergankelijkheid.
Mijn inspiratie komt vooral uit oude culturen, oude gebouwen en voorwerpen, verweerde muren en materialen. De restanten van muren, huizen, het werk dat andere mensen daaraan gedaan hebben, boeit me. Het is een stukje historie.
Wanneer ik ga schilderen, kan de basis daarvan berusten op een abstract beeld of op concrete waarnemingen. Door terug te gaan met mijn fantasie in het verleden van mensen, gebouwen, een muur of iets anders en dan afstand te nemen van de bestaande vorm van het onderwerp, dan wordt het niet meer herinnerd aan zijn eigenlijke functie.
Al schilderend ,stap voor stap, laag over laag begeef ik mij in het onbekende. Benieuwd waar ik uitkom.
Daarbij maak ik gebruik van verschillende materialen en technieken door elkaar en kom ik steeds weer nieuwe uitdagingen tegen, nieuwe inspiratie, een nieuw experiment.